Terras van gemeenschapsgeld blijft ontoegankelijk voor mindervaliden

24-11-2020

Op dinsdagavond 27 oktober dienden PRO Sliedrecht en D66 Sliedrecht samen een motie in met als doel het terras bij de Moonshine toegankelijk te maken voor mindervaliden. De aanleg van dit nieuwe terras is namelijk betaald uit gemeenschapsgeld en dus zijn wij van mening dat de hele gemeenschap gebruik zou moeten kunnen maken van dit terras.

Volgens de portefeuillehouder (wethouder Vat) zou het aanleggen van een helling te gevaarlijk zijn, omdat deze hoek dan gebruikt zou worden door fietsers en skaters. Wij hebben hier echter onze twijfels bij. Zeker als de helling alleen bij het onderste trappetje geplaatst zou worden, want het gaat er tenslotte niet om dat mindervaliden via deze kant de Kerkbuurt op kunnen, maar dat ze op het terras kunnen plaatsnemen als ze dat zouden willen. Wij hebben dan ook meer het idee dat het een kwestie is van “niet willen” in plaats van “niet kunnen”.

Slydregt.nu was de enige andere partij die deze motie steunde, waarmee deze het niet heeft gehaald.

Naar aanleiding van deze discussie, besloten wij nog aanvullende vragen te stellen. U leest ze hier onder, inclusief de beantwoording.

Toelichting vragensteller bij de vragen:

Tijdens de besluitvormende vergadering van 27 oktober dienden D66 en PRO Sliedrecht een gezamenlijke motie in voor het aanpassen van de toegankelijkheid van het terras van De Moonshine voor mindervaliden.
De portefeuillehouder gaf toen aan dat dit door de projectleider te gevaarlijk werd bevonden ivm het gevaar van afsnijden door fietsers en skateboarders en dat er met mensen uit de doelgroep een gesprek is geweest waarin zij aangaven geen behoefte te hebben aan een helling.

Vraag 1: Met hoeveel mensen uit deze doelgroep is gesproken?
Vraag 2: Wat is de gemiddelde leeftijd van de mensen waarmee gesproken is?
Vraag 3: Is er een verslag van dit gesprek beschikbaar?

In antwoord op de vragen 1 t/m 3: De portefeuillehouder heeft in de besluitvormende vergadering van 27 oktober 2020 desgevraagd aangegeven dat bij het ontwerp van het plein alle belangen, technische mogelijkheden en risico's, waaronder ook toegankelijkheid voor mindervaliden, zijn afgewogen. Tijdens de uitvoering en na oplevering van het plein heeft de portefeuillehouder zich persoonlijk meermaals ter plaatse op de hoogte gesteld van de toegankelijkheid van het plein, waarbij hij op het plein met circa vijf mindervaliden heeft gesproken over de toegankelijkheid van het plein. Van deze passanten zijn geen leeftijden genoteerd en deze gesprekken zijn niet vastgelegd in een verslag.

Vraag 4: Welke belanghebbenden schaart de gemeente normaal gesproken onder de doelgroep om te participeren?
Ten algemene stelt het omgevingsrecht als uitgangspunt dat iemand die rechtstreeks feitelijke gevolgen ondervindt van een activiteit belanghebbende is, tenzij gevolgen van enige betekenis ontbreken. Uiteraard moet dit voor ieder project verder concreet gemaakt worden, verschilt de wijze van participatie voor directe omwonenden en anderen belanghebbenden of belangengroepen, en betekent participatie niet dat alle geuite belangen volledig kunnen worden meegenomen in de afweging binnen een project.

Vraag 5: Kan het college ons bevestigen dat al het gemeentelijk vastgoed (ook scholen en sporthallen) volledig voldoen aan het VN-Verdrag?
Bij deze vraag zij opgemerkt dat het in Nederland gaat om de wettelijke normen voor toegankelijkheid zoals vastgelegd in de Wet gelijke behandeling op grond van handicap of chronische ziekte (Wgbh/cz), welke ook de Nederlandse uitwerking van het VN-verdrag over toegankelijkheid bevat. Sinds 1 januari 2017 geldt een algemene norm voor toegankelijkheid. Dat betekent dat bijvoorbeeld gemeenten, scholen, werkgevers en bedrijven dat wat zij bieden, toegankelijk moeten maken voor mensen met een handicap.
Het gaat om ‘eenvoudige voorzieningen’. Als het verbeteren van toegankelijkheid ‘onevenredig belastend’ is, hoeft het niet. Hieronder valt ook de vraag of een aanpassing überhaupt technisch en praktisch uitvoerbaar is en tegen redelijke kosten. Ook gelden hier uitzonderingen op grond van onder meer veiligheid en andere objectief gerechtvaardigde legitieme doelen.
De gemeente is momenteel bezig met de herijking van het vastgoedbeleid, waarvoor ook wordt geïnventariseerd welke gebouwen wel, niet of nog onvoldoende voldoen aan de toegankelijkheidsnorm. Bij deze inventarisatie, die naar verwachting in de eerste helft van 2021 wordt afgerond, wordt ook afgewogen of een eventuele aanpassing niet onevenredig belastend is en zo niet, welk verbeterplan voor betreffende gebouwen wordt gemaakt.

Vraag 6: Is het college het met ons eens dat door het aanpassen van alleen (een deel van) de onderste trap aan de kant van Scapino (dus waar nu het “blok” ligt), het gevaar van afsnijden/racen door fietsers en skateboarders wegvalt (de bovenste trap blijft dan immers intact), de ondernemer geen ruimte voor tafels in hoeft te leveren, maar het voor de mindervalide doelgroep toch mogelijk is om plaats te nemen op het terras?
Nee, omdat de door u gesuggereerde oplossing in de praktijk zowel technisch problematisch is als diverse nadelen bevat. De toegankelijkheid van de winkelstraat én de terrassen is bij de herinrichting van de pleinen een nadrukkelijk aandachtspunt geweest. Dit is ook in de beeldvormende vergadering van september 2019 reeds expliciet aan de raad gemeld, inclusief de afwegingen die daarbij speelden omtrent o.a. de hellingshoek van het dijktalud en de beschikbare ruimte voor terrassen.

Ten overvloede hieronder de belangrijkste overwegingen die een rol hebben gespeeld bij het uiteindelijke ontwerp:

• De hellingbaan c.q. het trottoir ter hoogte van The Moonshine was in de oude situatie reeds voor de meeste mindervaliden te stijl om goed te kunnen gebruiken (waarmee het dus ook niet voldeed aan de toegankelijkheidsnormen) en tegelijkertijd een overlast gevende route door (brom)fietsers, skaters en dergelijke, met gevaar voor de terrasbediening en bezoekers.
• Het oude terras van The Moonshine lag deels op vlonders met hoogteverschillen en voor een deel op het schuin aflopende straatwerk. Hierdoor was het terras niet bruikbaar voor de meeste mindervaliden. Om een goed bruikbaar terras te creëren was het nodig het terras van The Moonshine vlak te leggen. Hiermee werd het reeds bestaande hoogteverschil echter verder vergroot. Als aan dit nieuwe terras weer hellingbanen zouden worden toegevoegd met een hellingsgraad conform de toegankelijkheidsnormen, krijgen die een onhaalbare lengte (circa 22,5 meter bij Scapino en circa 14 meter bij TUI). Er is daarom bewust gekozen om het terrasgedeelte dat nu wordt uitgebaat door The Moonshine toegankelijk te maken met enkele traptreden.
• De oude looproute liep langs de gevel van de panden. Daardoor was het niet mogelijk om toekomstige horecagelegenheden (panden TUI/Scapino) een buitenterras te bieden, terwijl het wel een wens was van de raad om het plein voor zoveel mogelijk ondernemers als terrasruimte beschikbaar te laten zijn.
• In de nieuwe situatie is het terrasgedeelte bij The Moonshine voor sommige mindervaliden alleen met hulp bereikbaar, maar daar staat tegenover dat het gehele plein per saldo meer ruimte voor horeca oplevert die wél toegankelijk is voor mindervaliden. In elk geval kan elke mindervalide gebruik maken van de functie horeca op het vernieuwde plein. In het uiteindelijke ontwerp is er namelijk voor gekozen om het plein zo in te richten dat er zoveel mogelijk functies en zoveel mogelijk ruimte voor elke functie beschikbaar komt. Zo is er ten opzichte van de oude situatie meer ruimte voor mindervaliden om de Kerkbuurt te bereiken via de Stationsweg-zijde en is er in potentie veel meer terrasruimte (ook voor mindervaliden), zeker als in de toekomst bijv. ook de panden van nu Scapino en TUI als horeca zouden worden gebruikt. Deze panden zijn uitstekend bereikbaar voor mensen met een beperking.

Ten aanzien van de door u gesuggereerde aanpassing geldt dus dat dit technisch niet mogelijk is binnen de geldende normen: ter overbrugging van 90cm hoogteverschil is een hellingbaan van ca. 22,5 meter nodig tussen de entree van The Moonshine en de entree van Scapino, terwijl de afstand tussen beide entrees 15 meter bedraagt. Zoals hierboven uiteengezet gaat een dergelijke hellingbaan als obstakel sowieso ten koste van de toegankelijkheid van én potentiële terrasruimte bij Scapino, en zou een hellingbaan conform de normen bovendien alsnog ook ten koste moeten gaan van terrasruimte bij The Moonshine.

Ten slotte zij opgemerkt dat in het gesprek over de toegankelijkheid van het plein en de panden rondom door de betreffende ondernemers is aangegeven dat zij alleszins altijd bereid zijn om mindervaliden bij te staan om – ondanks eventuele toegankelijkheidsobstakels – alsnog te terrassen en panden te kunnen bereiken, uiteraard ook vanuit hun eigen verantwoordelijkheid voor de toegankelijkheidsnorm.

Conclusie: Voor nu leggen wij ons neer bij de beantwoording van deze vragen. Maar ook in de toekomst zullen wij onze controlerende rol kritisch blijven vervullen en zullen wij ten alle tijden proberen om ervoor te zorgen dat er bij alle nieuwe projecten rekening wordt gehouden met de mindervalide inwoners uit ons dorp.