‘Een lijstverbinding tussen PS, PvdA en D66? Ik heb dat persoonlijk verhinderd!’
Voormalig fractievoorzitter Peter Kraaijeveld (74) zit vol met verhalen over het verleden van PRO Sliedrecht. Niet zo gek, want hij is met een pauze van een kleine vier jaar van 1986 tot en met 2002 fractievoorzitter van de partij. In goede en in slechte tijden wist hij precies waar hij naartoe wilde en hoe hij dat wilde bereiken. De publiciteit zoeken hoorde daar zeker bij.
“Ik ben een geboren Sliedrechter. Zelfs in een stoephuisje geboren en met de naam Kraaijeveld, dus hoe Sliedrechts wil je het hebben? Ik kende Progressief Sliedrecht, wij noemden het altijd PS, al langer: Paul Koot, Floor de Jongh, Klaas de Winter en Nel Mooy. Ik was sinds 1984 raadslid voor D66 en zat altijd naast Klaas de Winter met wie ik goed kon opschieten. Toen D66 besloot zich op te heffen en op te gaan in de PvdA, werd ik gevraagd of ik zin had om toe te treden tot PS. We spraken af in een zaaltje van café-restaurant De Vlieger, later werd dat restaurant De Kock, om de overgang naar PS te bespreken. Met een journalist erbij, tekenend voor het gemak en de vrijheid waarmee dat toen ging. En natuurlijk om er publiciteit mee te genereren.”
“Klaas en ik gingen als tandem de verkiezingen in. We waren een goed tandem, met Johan Blokland als onmisbare kracht op de achtergrond. Ik heb in die tijd ook de slogan ‘Hart voor je dorp’ verzonnen, mooi dat ze die nog steeds gebruiken. Door mijn werk als luchtverkeersleider op Rotterdam Airport met onregelmatige diensten kon ik niet alle commissievergaderingen bijwonen, maar had genoeg tijd om alle stukken te lezen. Ik vond het raadswerk leuk om te doen. Vier jaar later kwam Tom Pauw erbij. Wij besloten als kleine fractie om voor de krenten uit de pap te gaan: behoud van het ziekenhuis, dorpsgezicht en het Groene Hart, de dijkverzwaring, vervuilde grond rond van de oude gasfabriek aan de Rivierdijk, de Bonkelaarkwestie en op het einde De Derde Merwedehaven.”
De Waakhond
In 1989 verzon ik De Waakhond als een partijblad waarin we alles kwijt konden wat via de pers niet lukte. Ik heb het wel verzonnen, maar voor de inhoud gaan alle credits naar Johan Blokland, hij trok de kar.” In die tijd schreef journalist Piet Hartman van De Dordtenaar een toepasselijk artikel over Peter met de kop ‘Hoogvlieger en waakhond’. Peter vloog zelf met de journalist een rondje en demonstreerde zijn werk als luchtverkeersleiderleider. Ondertussen honderduit pratend over zij raadswerk. ”We probeerden altijd goeie quotes te hebben voor de pers. Vast item was ons protest tegen de raadsuitjes waar altijd stevig gegeten en gedronken werd. Geld opmaken ten koste van de gemeenschap voor het heil van de raadsleden vonden we maar niets. Zo kwam er een uitgebreid artikel in de krant met de titel ‘Tom en Peter eten thuis’, naar aanleiding van zo’n raadsuitje waar we niet bij waren.”
“Onze manier van politiek bedrijven was nieuw in een tijd waarin burgemeesters en wethouders nog op een voetstuk stonden. Zo gingen we flink tekeer tegen de SGP vanwege hun vrouwonvriendelijk beleid. Ik heb later begrepen dat ze in het begin bang voor mij waren vanwege onze aanpak. Neemt niet weg dat we toch goede betrekkingen hadden met de andere raadsleden. En ja, we waren ook provocatief. Zo heb ik, dat was nog onder burgemeester Hendriks, uit onvrede tijdens de algemene beschouwingen het volledige verkiezingsprogramma van PS voorgelezen. Dat duurde al gauw een half uur. Of we gingen buiten roken als we het niet interessant vonden.
Nog meer publiciteit
Wat ik ook deed was een actualiteitenprogramma voor Radio Sliedrecht. Later werd het Merweradio, ik moet toegeven dat ik die naam ook verzonnen heb. Ik heb het zelfs voor elkaar gekregen dat een raadsvergadering op tv werd uitgezonden door de lokale omroep van Dordrecht. We hebben wel wat bereikt. Zo denk ik dat je mag zeggen dat we een eind gemaakt hebben aan vriendjespolitiek en als PS hebben bijgedragen aan de overgang naar openbare aanbesteding in Sliedrecht.
Lijstverbinding
Na een pauze van een kleine vier jaar had ik wel weer zin in het raadswerk. In 1997 was er sprake van een mogelijke lijstverbinding tussen PS, PvdA en D66. Dat heb ik persoonlijk verhinderd, vond dat een slecht idee. Ik wil ook nog vertellen dat ik Gerrit Venis erbij heb gehaald. Ex-PvdA-wethouder met wie ik destijds altijd in de clinch lag, maar ook een man die stevig in zijn schoenen staat en veel kennis in huis heeft van de lokale politiek. Ik vond hem een aanwinst voor de partij. In mijn laatste periode zijn we Leefbaar Sliedrecht geworden, gebaseerd op het Utrechtse model. Later werd de associatie met de Leefbaar beweging iets om spijt van te krijgen. "Goed dat ze onder de naam PRO Sliedrecht verder zijn gegaan. ”
“Monika en ik zijn in 2001 verhuisd naar Brabant. Dat ik tot in 2002 in de raad zat kwam omdat ik zogenaamd in het huis van mijn zus woonde, dat kan ik nu wel zeggen. Het was ook het einde van mijn politieke ambities. Ik heb het veertien jaar gedaan en veel van geleerd, maar achteraf dacht ik wel eens dat ik veel mooie boeken had kunnen lezen in plaats van raadsstukken. Die verhuizing was een hele stap maar ik heb er nooit spijt van gehad. In Sliedrecht zit alles toch wat op elkaar. Ik ben nogal impulsief, hier is het jn dat er niet de hele tijd op je wordt gelet. Af en toe kijk ik nog wel op de site van Het Kompas of Sliedrecht24. Nooit lang hoor, maar toch even zien wat er gebeurt. Met PRO Sliedrecht bijvoorbeeld.”
Toegevoegd op 4 april 2024
